O osiedlu M. KARŁOWICZA

Osiedle im. Mieczysława Karłowicza

liczba budynków – 13

liczba mieszkań – 1306
szacunkowa liczba mieszkańców – 2200-2300
kierownik administracji – Andrzej Pietraszek      

os.Karłowicza_page-0001
mapka

    Mieczysław Karłowicz (1876-1909), jeden z najwybitniejszych kompozytorów-symfoników polskich użyczył swego imienia osiedlu zlokalizowanemu w czworokącie alei  Kompozytorów Polskich i Mieczysława Smorawińskiego oraz ulic Józefa Elsnera i  Tadeusza Szeligowskiego. Nazwy uliczek wewnętrznych, podobnie jak w przypadku innych osiedli, nawiązują do historii życia tego wybitnego muzyka:

  • Młodej Polski – okres, w którym żył i tworzył M. Karłowicz,
  • Górska – góry jako życiowa pasja,
  • Kameralna – tworzył głównie muzykę kameralną,
  • Lawinowa – zginął pod lawiną.

    Najmłodsze i najmniejsze w Spółdzielni osiedle zajmuje obszar ok. 24,5  ha. Tworzy je  7  budynków średniowysokich określanych potocznie „wieżowcami” oraz 6 budynków niskich posiadających po 8, 10 i 15 klatek schodowych.

     Jako pierwsi klucze do wymarzonych mieszkań otrzymali lokatorzy bloku przy ulicy Lawinowej 1 (1983 r.), a jako ostatni mieszkańcy adresu Młodej Polski 10-14 (1986 r.). Kiedy  na początku lat 80-tych Spółdzielnia Mieszkaniowa „Czechów” rozpoczynała wznoszenie Osiedla im. Mieczysława Karłowicza, miało być ono świadectwem zerwania                                       z  oszczędnościowym budownictwem lat 70-tych. Betonowe płyty, z których składano bloki stały się zdecydowanie grubsze.     Podobnie jak w przypadku Osiedla im. F.  Chopina zwiększyła się powierzchnia mieszkań, a balkonom dodano charakterystyczne kwietniki mieszczące aż 1 m3 ziemi, będące dzisiaj cechą rozpoznawczą osiedla. O hojniejszym niż dotychczas traktowaniu powierzchni mieszkaniowych świadczy fakt, że jest to osiedle, na  którym w trzech blokach można spotkać dwupoziomowe mieszkania.

  Osiedle zaprojektowane przez znanego lubelskiego architekta Stanisława Machnika nie zachwyca sposobem rozplanowania wewnętrznej przestrzeni. Znaczną centralną powierzchnię zajmuje wygrodzony, niedostępny dla mieszkańców oraz niestety w znacznym stopniu niezagospodarowany teren miejskiego przedszkola. Pozostały wewnętrzny obszar, w całości otoczony przez bloki mieszkalne, zagospodarowany jest boiskami, górką saneczkową, alejkami, a także nowo powstałym placem zabaw, których łącznie na osiedlu jest pięć. Tę  ogromną przestrzeń, mającą niezaprzeczalne walory rekreacyjne, oddziela od  zachodniej części osiedla ściana niełatwych do obejścia wysokościowców. W tym układzie niestety tracą na  pozytywnej ocenie nawet najbardziej wyrafinowane wysiłki pracowników osiedla, mające na celu stworzenie przestrzeni przyjaznej mieszkańcom.

    Dużym mankamentem osiedla jest brak szkoły podstawowej. Dzieci przez pierwsze osiem lat nauki zmuszone są chodzić do szkół podstawowych na osiedlach im. F. Chopina, H.  Wieniawskiego czy i. I. J. Paderewskiego, co wiąże się        z przekraczaniem bardzo ruchliwej ul. Elsnera lub alei Kompozytorów Polskich. Ruchliwe arterie komunikacyjne sąsiadujące z  osiedlem to także spory trudny do przeoczenia minus. Generowany przez nie ruch pojazdów jest uciążliwy dla mieszkańców, który sukcesywnie administracja stara się niwelować przez liczne nasadzenia drzew tworzące naturalną barierę dźwiękową.

     Wizerunkowym problemem dla osiedla jest z kolei położenie w bezpośrednim sąsiedztwie terenów miejskich takich, jak: okolice sklepu Orfeusz, ulica Elsnera i Szeligowskiego, a także skarpa między wspomnianymi arteriami. Tereny te notorycznie zaniedbane, zarośnięte chwastami, w niekorzystny sposób kontrastują z obszarem spółdzielni i to właśnie pod jej adresem niejednokrotnie kierowane są niechlubne recenzje oceniające ich stan.

    Czy wobec tych licznych niedociągnięć planistycznych można dopatrzeć się w osiedlu jakichkolwiek plusów? Aby dostrzec atuty, należy z innej perspektywy spojrzeć na wydawać by się mogło nierozwiązywalne problemy. Uciążliwe sąsiedztwo szerokich dwupasmowych ulic, to jednocześnie wygodne połączenie z miastem. Autobusy komunikacji miejskiej docierające do najodleglejszych dzielnic Lublina dostępne są z każdej strony osiedla, co  we  współczesnych czasach wydaje się bezcenne szczególnie dla młodych ludzi. Osiedle z  trzema nieprzejezdnymi uliczkami, na których odbywa się tylko ruch lokalny tworzy bezpieczną enklawę między ruchliwymi trasami miejskimi. Ku szczęśliwemu końcowi zmierzają starania mieszkańców i Administracji dotyczące wykonania remontu bardzo zniszczonej ulicy Młodej Polski. Urząd Miasta Lublin, do którego należy ta ulica, zarezerwował już w budżecie środki finansowe na wykonanie prac. Do innych niezaprzeczalnych walorów tego miejsca należy bliskość supermarketu Auchan i innych sklepów powstających w bezpośrednim sąsiedztwie dzielnicy, szczęśliwie jednak poza jej granicami.

    Plany na najbliższe miesiące to oczywiście działania podnoszące komfort życia mieszkańców oraz obniżające koszty energii, których ceny nieustannie rosną. Dlatego też wykonujemy i  planujemy wymieniać oprawy świetlne na lampy LED z czujką ruchu oraz remont instalacji zimnej wody, ciepłej wody, cyrkulacji oraz centralnego ogrzewania.  Zauważalny jest wpływ warunków atmosferycznych na budynki, czego najwyraźniejszym objawem są powstające ubytki na balkonach.      Z tej przyczyny oraz z uwagi na bezpieczeństwo były, są i będą kontynuowane prace związane z remontem balkonów.